Nasze publikacje

Linki do prezentowanych publikacji:

CLIL for Primary Schools

Angielski przyjazny mózgowi - program nauczania j. angielskiego w klasach dwujęzycznych

Programowanie i doświadczanie to nasze zadanie

Tydzień Cypryjski

                               

    W dniach od 9 do 11. marca 2022 r. w Szkole Podstawowej nr 1 w Mosinie obchodziliśmy Tydzień Cypryjski. Podejmowane działania edukacyjne związane były z uczestnictwem nauczycieli naszej szkoły w programie Erasmus+ „Przez dwujęzyczność do przyszłości”, którzy w ramach odbywanych mobilności odwiedzili kilka europejskich krajów. Zadaniem każdego z nauczycieli było m.in. przybliżenie najważniejszych informacji o odwiedzanym kraju całej społeczności szkolnej. Tydzień Cypryjski został przygotowany przez dwie nauczycielki Anitę Walachowską i Ewę A. Szymańską. Pierwszym zadaniem było zebranie przez grupę uczniów, pod kierunkiem  nauczyciela, najważniejszych informacji o kulturze, historii, sytuacji politycznej, przyrodzie, kuchni i zwyczajach cypryjskich oraz przygotowanie tablicy informacyjnej dla swoich kolegów.

Następnie chętni uczniowie mogli wykonać specjalnie dla nich przygotowane zadania: interaktywną grę z wiedzy o Cyprze

https://www.thinglink.com/card/1556015865109938179?buttonSource=qrcode, quiz w aplikacji Kahoot oraz przygotowywali słowniczek kilku najważniejszych  słówek oraz mogli zabawić się w asów wywiadu i rozszyfrować słowa klucze zapisane przy pomocy greckich liter. Aby wykonać to zadnie uczniowie musieli także wykorzystać swoją znajomość języka angielskiego. Po podsumowaniu wyników zadania zwycięzcy uczniowie uzyskali możliwość uczestniczenia w warsztatach kulinarnych. Zajęcia te nie były tylko ucztą kulinarną, były okazją do rozmowy o tradycjach cypryjskich, zwyczajach i historii kraju. Uczniowie pracowali w grupach, każda z nich otrzymała dwa przepisy dań cypryjskich do wykonania oraz potrzebne produkty. Przepisy były przygotowane w języku angielskim, a uczniowie przygotowywali grillowane warzywa z serem holloumi, sałatkę grecką, pitę oraz lahmacun, tradycyjną pizzę turecką. Aromat kuchni cypryjskiej pachnącej warzywami i przyprawami roznosił się po całym szkolnym piętrze, a smak …., no cóż poznali tylko uczestnicy warsztatów.

Po zakończonych działaniach kulinarnych i wspólnej degustacji przygotowanych przysmaków uczniowie mieli czas na wypełnienie kart pracy, w których określali trudność zadań, oceniali smak przygotowanych przez siebie potraw, oceniali również jakość warsztatów. Karty pracy uczniowie wypełniali w języku angielskim.

Tydzień Cypryjski był bardzo ciekawym przeżyciem dla uczniów naszej szkoły. Chętnie poznawali kulturę, historię, klimat, kuchnię tego kraju. Okazało się, że mają w sobie dużą ciekawość świata, chcą poznawać i odkrywać. Zastosowanie metody CLIL na pewno uatrakcyjniło naukę, gdyż sednem tej metody jest nauka przez działanie, dzięki której nauczane treści merytoryczne i językowe znajdują bezpośrednie zastosowanie w praktyce. Poza tym zastosowanie tej metody przyczynia się do rozwoju takich umiejętności miękkich jak komunikatywność, myślenie przedsiębiorcze i rozwiązywanie problemów, zarządzanie czasem, itd. Uczy pracy zespołowej i rozwija kreatywność. Uczniowie pracujący podczas podejmowanych działań edukacyjnych mimo różnicy wieku stworzyli bardzo efektywnie pracujące grupy, doskonale się między sobą komunikowali, a efekty ich pracy były zachwycające!

Mamy nadzieję, że podjęte w szkole działania przyczyniły się chociaż w małym stopniu do rozbudzenia zaciekawienia inną kulturą i pokazały, że poznawanie nowych krajów, miejsc i ludzi może mieć również fantastyczny smak!!

 

Ewa A. Szymańska

Anita Walachowska

Ocenianie kształtujące

 

             

Przy obecnym rozwoju dydaktyki, pedagogiki i psychologii dla nauczycieli i wielu rodziców wiadomym jest, że podstawą skutecznego procesu nauczenia/ uczenia się jest motywacja. Aby każdy z naszych uczniów chciał podjąć wysiłek by się uczyć musi mieć świadomość „Po co, w jakim celu to robię?”. W tym momencie idealnym rozwiązaniem wydaje się być ocenianie kształtujące, które nie jest, jak sama nazwa wskazuje „tylko” ocenianiem, jest bowiem starannie przemyślanym systemem pedagogicznym. Wymaga dużego zaangażowania całego grona pedagogicznego, które zdecyduje się na zmianę organizacji procesu nauczania akceptowanej również przez uczniów. Ocenianie kształtujące nie polega na dodaniu kilku nowych technik do warsztatu nauczyciela. Jego podstawą jest pięć filarów – strategii, które określają cel stosowania OK. Wszystkie strategie OK są ze sobą powiązane, uzupełniają się i stanowią drogowskazy do skutecznego nauczania i uczenia się. Strategie nauczania kształtującego to:

1.   Określanie i wyjaśnianie uczniom celów uczenia się i kryteriów sukcesu.

2.   Organizowanie w klasie dyskusji, zadawanie pytań i zadań, dających informacje, czy i jak uczniowie się uczą.

3.   Udzielanie uczniom takich informacji zwrotnych, które umożliwiają ich widoczny postęp.

4.   Umożliwianie uczniom, by korzystali wzajemnie ze swojej wiedzy i umiejętności.

5.   Wspomaganie uczniów, by stali się autorami procesu własnego uczenia się.

W dużym skrócie, ocenianie kształtujące polega więc na pozyskiwaniu przez nauczyciela i ucznia w trakcie nauczania informacji, które pozwolą rozpoznać, jak przebiega proces uczenia się, aby: nauczyciel modyfikował dalsze nauczanie oraz uczeń otrzymywał informację zwrotną pomagającą mu się uczyć.

Wskazywanie uczniom lub ustalanie wraz z nimi celu podejmowanych w czasie lekcji działań oraz ustalenie drogi do osiągnięcia celów (kryteria sukcesu)  jest kluczowe w procesie uczenia się, nauczania. Cele działań określamy jako coś, co chcemy osiągnąć, do czego dążymy: „dowiem się, poznam, opiszę, powtórzę”. Kryteria sukcesu natomiast są naszymi wymiernymi i policzalnymi drogowskazami, dlatego: „zapamiętam, wyliczę, wymienię, porównam, podam, uzasadnię, wskażę (3 przyczyny i 3 skutki)” . Koniecznym jest aby w toku lekcji powracać do określonych celów i kryteriów sukcesu, aby sprawdzić stopień ich realizacji. Kryteria sukcesu służą również do podsumowania lekcji, a jednocześnie stanowią wytyczne do ustalenia, jaki materiał będzie podstawą do sprawdzenia zdobytych wiadomości i umiejętności.

Cele i kryteria sukcesu warto przedstawiać, formułować z perspektywy ucznia, są przede wszystkim dla niego i uczniowi mają ułatwiać uczenie się!

Ważne jest aby w czasie lekcji tworzyć sytuacje, w których możliwy jest  dialog pomiędzy nauczycielem a uczniami. Nauczyciel zadaje pytania, które stymulują ciekawość uczniów oraz zachęcają ich do rozważań i poszukiwania odpowiedzi. Powinny to być pytania mające na celu odświeżenie wiedzy i odwołanie się do informacji, które uczniowie już posiedli. Są to pytania odwołujące się m.in. do porównań oraz wyszukiwania różnic i podobieństw.

Podczas pracy na lekcji lub podczas wykonywania zadań nauczyciel powinien udzielać uczniom informacji zwrotnej. Aby ocena pracy ucznia mogła być przez niego wykorzystana w procesie uczenia się, powinna mieć formę wyczerpującego komentarza. Informacja zwrotna zawiera odpowiedzi na  pytania: Co zrobiłeś dobrze? Co muszę poprawić? Jak mam to poprawić? Jak mam się dalej rozwijać?

 Ponieważ człowiek najlepiej uczy się w grupie, dlatego warto  organizować pracę na lekcji tak, aby  uczniowie mieli  możliwość uczenia się od siebie nawzajem, uczenia się  współpracy (szczególnie podczas pracy metodą projektu). Nauczyciel daje uczniom czas na dyskusję i wspólne ustalanie odpowiedzi. Rozmowa uczniów o tym, czego się uczą, wiąże zdobywaną wiedzę z tym, co już wiedzą i umieją, pomaga im więc lepiej zrozumieć nowe zagadnienia.

W celu motywowania uczniów do działania należy budować zainteresowanie nauczanymi zagadnieniami, wskazywać przydatność nauczanych treści w życiu codziennym, odnosić poznane treści do otaczającego świata. Można to uzyskać poprzez zadawanie pytań kluczowych, czyli takich, które w ciekawy sposób pokazują szerszy kontekst tematu, tworzenie napięcia lub wywoływanie sensacji w celu zaciekawienia uczniów.

 Większość strategii nauczania kształtującego realizowana jest, a w zasadzie pogłębiana, podczas pracy uczniów z zadaniem edukacyjnym. Dlatego zadania przydzielane uczniom są ściśle powiązane z celami i kryteriami sukcesu, opierają się na pracy w parach, grupach lub zespołach, są dostosowane do możliwości i umiejętności uczniów oraz wspierają ich w procesie uczenia się.

Ewa A. Szymańska

Projekt eTwinning "COLORS OF EMOTIONS"

 

Moje CLILOVE!

 Jest luty, dokładniej dzień św. Walentego. Dzień serduszek miłości i radości. Za oknem świeci słońce, jest pięknie. 

(...)

Pięć miesięcy temu wróciłam z kursu metodycznego na Malcie. Właśnie teraz o tym myślę. Pewnie dlatego, że strasznie tęsknię za ciepłem i jeszcze bardziej za słońcem.

Myślę, że dziś chyba jest idealny dzień na to by w końcu opowiedzieć Wam o moim CLILOVE!

Tak, tak! Jestem nauczycielem i kocham pracować w szkole. Gorzej. Robię wszystko, by moi uczniowie (może nie pokochali miłością szczerą szkoły w całej jej postaci ale choćby…) pokochali język angielski.

Jest wesoło, bywa spontanicznie! Czasem pieczemy pizzę, czasem robimy shake owocowe albo i z tuńczykiem (sic!). Zdarza się, że bookujemy apartamenty w Australii, sprawdzamy cenę Happy Meal’a w USA albo urządzamy piwnicę serialu Stranger Things. 

Nie unikamy kartkówek i sprawdzianów - ale na pewno nie wokół nich kręci się nasze szkolne życie!

Jak osiągnąć sukces? Jak polubić wyzwania? Jak uczyć nowocześnie i inkluzywnie. Jak dojść do etapu “lekcji przygody” i wyzwań, które rozwijają? Odpowiedź jest jedna CLIL.

Opowiem Wam zatem o moim CLILOVE. Nie dlatego, że muszę i są Walentynki. Troszkę też chcę.

“Moje CLILove”

ERASMUS-WRZESIEŃ-MALTA-ALPHA SCHOOL OF ENGLISH-CLIL

Tyle w ramach wdrożenie Was w tematykę ;-)

Cały wyjazd był dla mnie wyzwaniem. Nie dlatego, że nie podróżuję a dlatego, że nigdy nie byłam udziału w zagranicznym kursie. Wyzwanie to okazało się jednym z ciekawszych doświadczeń w moim życiu zawodowym.

Kurs metodyki CLIL był przygotowany by sprostać oczekiwaniom nauczycieli, którzy dopiero rozpoczynają z nim swoją przygodę oraz tym nieco bardziej z nim zaprzyjaźnionym. Jak to możliwe? Odpowiedź jest bardzo prosta - nasz tutor pozwalał nauczycielom wpływać na kształt zajęć. Co więcej pozwalał nam przejmować inicjatywę i uczyć się od siebie wzajemnie. Przejęłam ją w środę. Nie oddałam.

Pierwszego dnia przypomnieliśmy sobie fundamentalne zasady metodyki CLIL jej historię oraz fundamentalne założenia. Nie zabrakło rozmowy o “4C” czyli content, communicating, culture i cognition. Poznawaliśmy też warunki krytyczne, które sprawiają, że efektywne nauczanie metodyką CLIL ma szansę zaistnieć.

Kolejny dzień, to dzień pod hasłem “Scaffolding” (rusztowanie) - czyli o sześciu strategiach na aktywizowanie uczniów oraz zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa w sali lekcyjnej. Pamiętacie?

1. Show and tell

2. Tap into prior knowledge, ja lubię nazywać to po prostu L1+ ;)

3. Time to talk

4. Preteach vocabulary - to chyba oczywiste!

5. Using visual aids

no i na deser

6. Pause, ask, pause, review!

Nie tylko je poznawaliśmy, ale oglądaliśmy na specjalnie przygotowanych lekcjach nauczycieli, którzy z sukcesem wdrażali zasady  scaffoldingu na swoich lekcjach! 

Kolejnym etapem zajęć było rozmawianie o dobrych i złych CLILowych lekcjach - to był czas niesamowitej wymiany praktyk i doświadczeń z naszych własnych szkół. Z mojej praktyki, nie znowu same takie doskonałe, bo początki były trudne ;-)

Dzień trzeci, to rozmowy o motywacji w CLILu. O tym, że bez wyzwań, bez poczucia bezpieczeństwa oraz celu nie można mówić o sukcesie w edukacji. Poznawaliśmy metody, jak w oparciu o te trzy fundamenty budować prawdziwie CLILową lekcję.

W czwartek, w dniu czwartym, realizowaliśmy projekty CLILowe w naszych międzyprzedmiotowych zespołach. Jako humanistka i artystyczna dusza, nie sądziłam że praca z matematykami, chemikami i fizykami może może być tak interesująca. Nasz projekt dotyczył poznawania środowiska morskiego Malty - a same zajęcia związane były z wizytą w Narodowym Akwarium na Malcie. 

PS. Moja artystyczna dusza krzyczała z zachwytu na widok identyfikacji wizualnej tego obiektu! Czcionka stworzona tak by niektóre litery przypominały jeżowce - dość popularne i troszkę niebezpieczne stworzonka Malty!

Piątek, ostatni dzień warsztatów był dniem podsumowania i przekuwania wiedzy w praktykę. Każdy z nas miał przygotować fragment lekcji CLIL, którą wymyślił bądź już kiedyś zrealizował. Od tamtego czasu doskonale wiem czym są neutrony, protony i elektrony - bo dzięki mnemotechnikom zastosowanym przez czeską nauczycielkę fizyki zapamiętałam to od razu! Nauczyłam się również wykonywać działania na pierwiastkach w pamięci! Też dzięki Czechom :-) Warto się chyba przyjrzeć ich systemowi uczenia przedmiotów ścisłych ;-)

Poczytajcie o tym całym CLILu. Serio!

A cała reszta to zwiedzanie, zwiedzanie i zwiedzanie tej cudownej wyspy!